Kayıp Uygarlık Atlantis Tarihi

Kayıp Uygarlık Atlantis Tarihi Atlantis kıtasının en canlı aktarıldığı yer Platon’un eski Mısırlıların Atlantis miraslarına ilişkin inançlarını da kapsayan ‘Critias’ ve ‘Timaeus’ diyalogları. Platon’un ‘Timaeus’ adlı diyalog kitabında piramitlerin kaynağı olduğu öne sürülen efsanevi Atlantis kıtasıyla ilgili verdiği bilgiler Atlantis konusuyla ilgilenenlerin çıkış noktaları olmaya devam ediyor :

‘Bugün Herkül sütunları diye adlandırılan yerin ötesinde bir zamanlar büyük Poseidon denilen büyük bir kıta vardı. Bu kıta Asya ile Libya’nın toplamından dahi büyüktü. Genişliği üç bin mil uzunluğu iki bin mil idi. Bu kıtadan başka adalara geçiliyor bu adalardan da gerçekte bu adla adlandırılan denizi çevreleyen kara parçasına geçilebiliyordu.’




Platon’un ‘Critias’ söylevine göre Atlantis bir Tsunami dalgası yüzünden yok olmuştu. Platon’un anlatımına göre Atlantis’te yüksek ve görkemli dağlar göller nehirler yemyeşil ovalar zengin ormanlar vardı. Madenler boldu ve ‘orichaic’ denen ateş gibi parlayan bir madenden söz ediliyordu. Tüm Atlantis adası halka şekinde iki kara parçasıydı ve adaların aralarında sular yer alıyordu.

MISIR’IN ATLANTİS BAĞINTISI

III. Ramses’in yazdırdığı yazılarda Atlantislilerin ‘büyük su dairesi üzerindeki kara parçasından ve adalardan dünyanın ucundan dokuzuncu kuşaktan geldikleri’ anlatılıyor. 9. Kuşak da eski Mısır Yunan ve Roma’da kullanılan coğrafi bölümlere göre 52. Ila 57. Kuzey enlemleri arasında kalan bölgedir.

Atlantis konusunda sayısız makalesi bulunan Okültist White Eagle şöyle söylüyor:

‘Atlantislilerin inşa ettikleri muazzam binalardan günümüze kalan birkaç örnek vardır. Mısır’ın büyük piramitleri ile Ingiltere’deki Sthonage Atlantis mimarisinin örnekleridir. Ayrıca diğer ülkelerde de bugün çözülemeyen arkeolojik sırların çoğu Atlantis’e dayanır. Atlantisliler maddenin yapısını anladıkları için madeyi dezentegre edip tekrar maddi form haline getirebiliyorlardı. Bu binaların inşasında kullanılmış olan devasa taş bloklar önce demateryalize ediliyor arzu edilen noktaya götürülüyor ve sonra tekrar metaryalize ediliyordu. Bu dünyanın maddesi güneş enerjisi tarafından tutulur. Maddenin bir arada tutuluş şeklini keşfettiğiniz takdirde artık maddeyi dezentegre edebilir ve arzu ettiğiniz şekilde onu yeniden elde edebilirsiniz.’

Bir başka okült uzman Marcio Moore göre ise Atlantis kültüründe ekonomi güneş enerjisine dayanıyordu. Güneşin ışınımı lazer benzeri kristaller tarafından ısıya ışığa ve tahrik gücüne dönüştürülüyordu. Moore’a göre gerçek Atlantis güneş sisteminin bir başka yerinde mevcut olup dünyadaki Atlantis ölmekte olan bir gezegenin halkını barındırmak üzere kurulan bir koloniydi. Atlantis’in nihai yok oluşu yaklaşı 12 bin yıl önce bir dizi afetler sonucunda meydana gelmişti. Bu akıbeti çabuklaştıran doğanın herhangi bir kaprisinden çok Atlantislilerin kendini beğenmişlik ve açgözlülükleri olmuştu. Dünyasal güçlerin nazik dengesi kendine emanet edilen güçleri Atlantislilerinahlaksızca suistimal etmesi sonucunda bozulmuştu. Atlantisli din adamları yaklaşmakta olan afetle ilgili olarak uyarılmışlar halkı da uyarmışlardı. Moore’a göre afetle ilgili imalara kulak verenlerin bir kısmı bugünkü Moğolistan’a Hindistan’a Tibet’e Orta ve Güney Amerika’ya ulaşmışlardı.

Ünlü tarihçi Renan ise oldukça şaşırtıcı bir şekilse Mısır sanatının gençlik dönemi olmadığı iddiasında bulunarak Mısır uygarlığı ile ilgili şüphelerini şöyle dile getiriyordu:

‘Mısır sanki bu ülke gençlik dönemini hiç yaşamamış gibi daha başlangıçta olgun yaşlı ve mitolojik ve kahramanlık çağlarından tamamen yoksun gibi görünmektedir. Mısır uygarlığının bebeklik çağı ve sanatının da kadim dönemi yoktur. Mısır uygarlığı daha o zaman olgundu.’

Heredot da şaşırtıcı bir şekilde ‘Euterpe’ adlı eserinde Mısır rahiplerinin yazılı tarihinin kendi zamanından 12 bin yıl öncesine kadar gittiğini belirliyor. Yani Atlantis’in batışına kadar.

‘5400 yıl önce Mısır’daki Siyen(Aswan) kenti tam olarak Yengeç Dönencesi’nin altına rastladığı dönemde inşa edilmiş olan Siyen Duvarları tam güneşin gündönümü anında öğle vakti güneş komple bir disk halinde bu duvarların üzerinden yansırken görülürdü. Günümüzde Avrupa’nın bütün bilim adamları bir araya gelseler bunun bir benzerini yapamazlar.’ diyor tarihçi Keneally ‘Tanrının Kitabı’ adlı eserinde.